De Bevrijding van Oostmalle

De bevrijding

Ondertussen ook al reeds een zevental decennia geleden
Na ellendige jaren van verdoken strijd en verdrukking
Woei er een vreemd gefluister door het gebladerte
Geen vogel nog een lied geen vijand nog te zien
Enkel n beklijvende stilte slechts hier en daar
N scharnier een deur die stiekem op n kier
Tot plots uit de verte een vreemd geluid
Dichter nog dichter brom brom brom
Een soldaat solitair op n motorfiets
Midden t dorp stopte hij plechtig
En zette de motor op het statief
Keek dan ns vrolijk in het rond
En riep hello folks you’re free
Eventjes niets alleen verbazing
Dan een roep een gil een schreeuw
En t werd t grootste feestje van de eeuw

Barts

In Vlaamsche Velden

Elf november

Honderd jaar geleden
Werden we met verstomming geslagen
Door de brute gewelddaden opgeschrikt
Door een oprukkend monster dat overal
Angst en wanhoop en op nietsontziende
Barbaarse wijze doorheen elk vaderland
Een spoor van vernieling offers talloze
Familie en kennissen elkeen van ons
Heeft wel n link met dit verleden
Vandaag eerbiedig n moment
In stilte in gedachte bij hen
Die voor ons hun leven
Hebben gegeven

Barts

Vlucht MH 17

Vlucht MH 17

Vragende kinderogen

Zwijgzaam stille een kleine traan lichtjes verdringend
Niet begrijpend zoekend naar een reden die onvindbaar
Waar enkel tijd de diepe wonden ooit nog kunnen helen

Ons diepst respect en medeleven

Barts

In Vlaamsche Velden

 
Ten oorlog – Afscheid

Of t amper voor veertien dagen
Of voor enkele maanden zelfs jaren
T moment dat je van elkaar die luttele
Ogenblikken net vooraleer jij je geliefde
Een laatste omhelzing en jij je houdt je sterk
Jij je lacht t risico en de gevaren minimaliseert ze
Maar zij ze beseft maar al te goed dat t wie weet zelfs
Zij wil er niet aan denken maar net zoals het zovele jaren
Een eeuwigheid reeds geleden voor elk hart en elk gevoel
Haar innerlijke wezen beseft maar al te goed de realiteit
Want zij ze heeft maar één enkele één simpele wens
Kom naar me terug zoals ik je nu ervaar en voel
Kom naar me terug en enkel in deze vorm
En niet zoals een brief mij ter kennis
In medailles en meer omgeven
Herinner mijn tranen en
Besef wat ik bedoel

Barts

In Vlaamsche Velden

In Vlaamsche Velden gesneuveld

Hallucinerende jaren met elkaar gevochten gestreden
Gelachen en geweend elkaar de schouders geleend
Brakend in t slijk door ratten ij zo na opgevreten
Telken morgen de hemel uitgekotst vermoeid
Door ziekte door pijn door het voortdurend
Gefluit van kogels zoemend als muggen
Zoveel onbekenden die dood verderf
Helse stank die wars van wat k ooit
Zoveel erger door merg en been
Om dan nu mijn beste vriend
Verlaten door alles wat er
Wat rest me houd me
Mijlenver van thuis
N gekreukte foto
In tranen zie ik
Een toekomst
Maar geen die nog
Een naam een nazaat de mijne..

Barts

In Vlaamsche Velden

 

 
Soms zijn woorden haast overbodig …

Barts

In Vlaamsche Velden

 
11 November

Aan de vooravond van 11 November
Herdenken we de gruwel vanuit een
Honderdjaar oud verleden staan we
Enkele momenten stil voor de pijn en
Voor al het leed dat onze voorouders
Voor ons allen hebben doorgemaakt
Gevochten en in bittere armoe geleden
Voor zo velen die ooit voor ons gestreden

Voor immer in onze gedachte

Barts

Allerzielen

Vandaag enkele momenten van innerlijke rust
Die we in ons binnenste delen familie en vrienden
Met mensen die ons nog steeds nabij die diep van binnen
Een plaatsje verdienden omringd door de warmte in ieders hart

Barts

Allerheiligen – Allerzielen

Allerheiligen – Allerzielen

Dicht ben ik bij je heel zacht ik voel je
Diep van binnen in n plekje bij mijn hart
Het lijkt maar amper gisteren pas geleden
Onze wandelingen door het park n terrasje
Je schouder leunend op de mijne fluistering
Woorden zinnen een lach nog andere dingen
Knusjes naast elkaar in de luie zetel een film
Zoveel dat we samen al doorleefd tot plots
Eén seconde al onze dromen weggevaagd
Nu rest r enkel een dierbare herinnering
Enkele druppels bevochtigen m n wang
Een vers geplukte bloem leg ik devoot
Beneden op de kille marmeren plaat
Nog even blijf ik bij je kruisje staan
En even denk k terug aan vroeger
Aan wat ons bij elkaar gebracht
K zie t nu daarboven elke nacht

Barts